Şiirin gerçekliğin insanı kuşatan dış gerçeklikle bireysel olguların şiire özgü bir dille (imge, eğretileme vb.) anlatılması olduğu tanımı hep kuşkuyla karşılanmıştır. İnsanın duygu dünyasının şiirsel anlatımının ikinci bir gerçeklik dünyası yarattığı söylenerek yapılır bu karşı çıkış. Öyle ya da böyle, her durumda anlatılmak istenen ile anlatılan arasındaki mesafenin varlığı öne çıkarılır. Bu ikinci gerçeklik Başak Tuncel'in imgelem zenginliğiyle alabildiğine genişliyor ve zenginleşiyor. Kaleydoskop gibi b

Elinizdeki bu çalışma Türk devlet adamı ve şair Mevlânâ Emîrî-i Horâsânî’nin oğlu Fahrî-i Herevî’nin Farsça kaleme aldığı Tezkire-i Ravzatu’s-Selâtîn üzerinedir. Müellifin sadece şiir söyleyen hükümdar ve devlet adamlarını konu edinen bu eseri içerik olarak hicrî onuncu asır ve öncesi dönemin tarihî, edebî, ilmî, içtimaî durumunu gelecek nesillere aktarmaktadır. Eserin devlet yöneticilerine (Özbek, Moğol, Timurlu, Irak, Rûm, Hindistan, vb.) tahsis edilmiş olması, başka kaynaklarda bulunmayan cihangir hükümd

SEN-FONİ Bugün yağmur yağdı Ama çalıştım Durmadım Islandım Üşüdün mü diye soran Bir sesti duymak istediğim Sırtın ıslandı mı diye Dokunan bir el Delisin sen diye Bir azarlama Bir bardak çay DELİLER GÜNÜ Gece sarılıp yatanlar, birbirinin sırtını örtenler, çiçek verenler, çiçek bekleyenler, gözgöze bakışırken gözleri hayat bulanlar, yüzlerinde güneş açanlar, sevgililer günü sizing olsun. Ben artık deliler gününü kutluyorum.

Bir yaratılış gerçeği olan toprak, şiirle yükseliyor ruhun derinliklerinden satırlara, yeni bir anlam alanına taşınıyor. Ve bu kitapla yeniden öyküleniyor şiirin diliyle insan. ...Aklımı toplayıp çıkına koysamKayar toprağım öyküm başlar.Sonra insanın yaşayış örneklerini veriyor Birsel Alver Yazıcı; yeni konular yanında geleneksel konuları çağcıl bir dille taşıyor mısralara annesinden beslenme geleneğini hâlâ sürdürerek...Yalansam annemin uydurduğu bi masal kadarBir varmış bir VAR…Gelip tutunduğu kent boy gö

Öyleyse ne tür bir anlam kesinlenebilir şiirde, kesinlenen her anlam olası başka anlamların yıkıcı tehdidi altındayken? … Şiir her koşulda anlatamadığıyla var oluyorsa susan kişi olmalıdır şair. Herkes olabilendir o; çünkü, şiir bir ben inşa etme aracı değil, her türlü ben olanağını aşan ve insan olmanın tüm hallerini olumlayan bir deneyimdir. Çünkü insan olmak daima bir olasılıktır, gerçeğe dönüşmekte direndiği yerde başka olasılıkların varlığını yadsımak zorunda olan bir olasılık. Kişilik ya da ben, insan

Bir şairin manzum bir eserine öykünme, özenme, onu geçme gibi farklı sebeplerle yazılan nazireler her dönemde ilgi çeken manzumeler olmuştur. Bu ilginin sebeplerinden biri düşünce, hayal ve söyleyiş güzelliği hususunda tatlı bir rekabet içinde ortaya konulan zekâ ürünü nazirelerin ulaştığı edebî seviyedir. Özellikle model alınan şiirle mana bütünlüğü de oluşturan nazireler bir dilin imkânlarının ne kadar genişleyebileceğinin somut örnekleridir. Zaman içerisinde belli bir kıymeti haiz bu nazireler, derleyici

Sözü fâilâtu¨n, fâilâtu¨n, fâilu¨n kalıbıyla, on dördüncü yüzyıl Bursa duyarlığıyla besleyen Mehmed Arif, O’nun adı ile/O’nun adına başlar şiir söylemeye. Anadolu’nun sözünü, Rumeli’nin feryadını ilmek ilmek Üsküp’te dokuyup Bâki misali hoş bir sadâyı gök kubbeye emanet eder şair. Darası alınmış, bedeli ödenmiş söyleyişlere yürek vermek gerekir. yaşamakta acemiyiz velakin biliriz bölu¨şmeyi orta yerinden ayırır gibi somun ekmek denen yu¨reğimizi “Bir diri bilincin şiirleridir Mehmed Arif ’in dizeleri.”

Klasik Türk edebiyatının önde gelen şairlerinden Nâb?’nin Divan’ındaki ilk şiir tevhid kasidesidir. Bu manzume gerek kaside nazım şeklinin ağdalı dili ve üslubuyla yazılması gerekse tevhid türünün din?, felsefi ve kelami birikimiyle şekillenmesi nedeniyle divan şiirinden istifade etmek isteyenler için şerh edilmesi gerektiğine inandığımız metinlerden biridir. Esasen daha evvel “İslam Felsefesi ve Kelamının Divan Şiirine Yansımaları: Tevhid Kasidelerinde İsbât-ı Vâcib” adlı makalemizle başladığımız bu serüve

1961-1962 yıllarında ilkokulda okurken yaşlı ve okuma yazma bilmeyen bir komşumuz vardı. Bu ninemiz; ters giden, ahlak dışı olayları eleştiri yağmuruna tutardı. Onun manilerini okur, bazen ninelerin doğaçlama ağıtlarını dinlerdim. Öğretmen arkadaşım Ramazan Efe'nin davetiyle bir mani grubuna katıldım. Grup yetenekli ve kültürlüydü. Yönetici Ertuğrul Kapusuzoğlu her gün bir konu belirler, herkes o konu üzerinde maniler yazardı. 2011'den bu yana 5000'den fazla mani yazdım ve bir kısmını kitaplaştırmaya karar

Nefis bir müzik duyuluyor, kim bilir hangi senfoni... Onlarca farklı enstrüman var sahnede. Kemanların esinde piyano, onun eşliğinde nefesliler giriyor devreye, hepsi aynı anda aynı notaya basarken bile farklı sesler çıkarıyorlar. Orkestranın varlığından haberdar olmasa bu sesin tek bir yerden çıktığına inanabilir insan. Melodiyi işitmeyenler Bir’i, bütünü oluşturan parçaları tek tek alıp, “Bak,” diyorlar, “Bak! Bu öteki...” Keman’ın Piyano’yu dışladığı bir sahneyi sadece komik çizgi filmlerde görebilec

Sanat, insanın zaman ve mekânın içinde kendini inşa ettiği estetik belleksel hafızadır. Edebiyat alanında da zaman-mekân ve mekân-zaman arasındaki belleksel ilişki çok yönlü ve derin bir yapı arz eder. Bir işin, oluşun içinde geçtiği mekân (topos) veya geçmekte olduğu zaman (kronos-chronos), süre; anlatı/metin içindeki özne “ben”lerin zaman ve mekândaki olay ve durumları algılama ve kavramalarına bağlı olarak özel sezgiler bütünü oluşturur. Mikhail Bakhtin zaman ve mekân (uzam) iç içeliğini “kronotop” kavra

Klasik Türk edebiyatı sahasında uzunca bir zamandır yapılan çalışmalarla çok iyi görüldü ki bu edebiyat, hayattan da tabiattan da öyle söylendiği gibi kopuk değildir. Dizelerin arka planına nüfuz edilebildiği ölçüde kaynağını yaşananlardan alan, farklı alanlarla ilgili çıkarımlar yapılabilmektedir. Bu edebiyatın şairi de yaşadığı devrin tarihî hadiseleri, tabiat unsurları gibi pek çok husustan bir şekilde etkilenmekte ve bunlara çoğu zaman sanatsal bir ifade ile eserinde dolaylı da olsa yer vermektedir. Bu

Elinizdeki kitap 1860'tan 1960'a uzanan süreçte şiir türü üzerinden sevgilileri incelemektedir: 100 yıllık bir zaman dilimi, 90 şair, yüzlerce şiir ve onlarca sevgili. Şiir, tarihi çok eskiye dayanan kadim bir türdür. Aşk ise hemen her şair tarafından ele alınan bir konudur. Dolayısıyla sevgili, zaman içinde şiir türünün değişmez aktörlerinden biri olmuştur. 19.yüzyılın ikinci yarısından günümüze kadar gelen süreçte insana ait değer ve algıların değiştiği, bu değişimin öyle veya böyle şiirlere aksettiği rah

Birçok modern ilişkinin sevgiyle, başladığını biliyoruz Sevgi hissetmek; sevmek en değerli hazinelerden biridir. Sevgi en büyük güç ve mutluluk kaynağıdır. İnsan seviyorsa, seviliyorsa her türlü güçlüğe katlanır ve mutlu olur. Ben bu eserimi ve şiirlerimi; Yürüyemeyen, konuşamayan hiç bir derdini anlatamayan sadece iki kolunu yere dayanarak oturabilen ve yıllarını böyle geçiren ailemizin gülü kızım Sebahat’e ve isteğini anlayan eşime; aynı zamanda büyün engellilere ve onlara bakan eli öpülesi insanlara

Şiirin izinde ilerleyen ozanın yolculuğunda bu coğrafyanın sesleri, öyküleri Yunus’tan Pir Sultan’a, Nazım’dan Hasan Hüseyin’e uzanan bir süreklilikle yankılanmıştır. Mahmut Aydıncı’nın dizeleri bu açıdan Nazım’ı, Anadolu’yu, Amanos’tan Asi’ye insan, hayat ve toplumun çığlığıdır bir anlamda. Dil ustalığı, öyküsel izlek ve Nazım’ca söyleyişiyle Mahmut Aydıncı çağdaş şiirimizin özgün bir kalemi olarak okunmaya değer bir ozan.